اَرنَواز : 1- آن كه سُخنش رحمت مي‌آورد؛ 2- (در شاهنامه) نام خواهر جمشيد كه ضحاک او را به همسری خود درآورد؛ 3- (در اوستا) ارنوك.

اريكا : 1- (در گياهي) فوفل، پوفل، درختي از تيره‌ي نخل ها كه در مناطق گرم آسيا مي‌رويد، نخل هندي؛ 2- (در عربي) فُوفَل، تانبُول، كَوتَل؛ (در انگليسي و آلماني) اريكا، Areka،Areca .

اَرنيكا : 1- آريايي نيكو كردار، آريايي نيكو رفتار، 2- آريايي خوب و زيبا.

اَسما : (عربي) 1- نام‌ها، اسامي؛ 2- معارف، حقايق؛ 3- (در تفسير قرآن) و (در تصوف) به معناي معارف، حقايق و علوم آمده است؛ 3- (اَعلام) 1) نام همسر پیامبر اسلام(ص)؛ 2) نام دختر امام موسي كاظم(ع)؛ 3) نام همسر حضرت علي(ع).

اَطهر : (عربي) (در قديم) پاكيزه‌تر، پاك تر، طاهرتر.

اَسمر : (عربي) (در قديم) گندم‌گون؛ سبزه.

اَسنا : ارفع، بلندتر، عالي‌تر.

اُسوه : (عربي) 1- پيشوا‌، رهبر، مقتدا، خصلتي كه شخص بدان لايق مقتدايي گردد؛ 2- از واژه‌هاي قرآني.

اَشرف: (عربي) 1- گرانمايه تر، شريف‌تر؛ شريف‌ترين، والاترين؛ 2- (در قديم) بالاتر؛ 3- (اَعلام) نام پیشین شهر بهشهر در استان مازندران.

اطلس : (معرب از يوناني) 1- پارچه‌ي ابريشمي، پرنيان، ديبا، ابريشم گران‌بها؛ 2- (در نجوم) فلك نهم، فلك اطلس.